ดีก้า…มาไง?

เรื่องน่ารักๆแบบกล้วยๆ ที่ไม่กล้วยของดีก้า มีที่มายังไงกันน๊า มามะมาดูกัน…

กาลครั้งหนึ่ง… เมื่อนมนาน ผ่านมาแล้ว… (นมนาน = นมบูด)
ได้มีแมว ไปแอบมอง น้องกุดจี่ (แมวมอง)
>มันสร้างบ้าน จากขี้ควาย ลายสวยดี
แมงกุดจี่ ปั้นก้อนขี้ ดูดีงาม
ได้แต่มอง ไม่ได้ดม ผมไม่กล้า
>กลิ่นโสภา ไม่น่าดม ผมเดินหนี
มานั่งคิด พิจารณา หาวิธี
ไปนั่งขี้ แล้วมาปั้น เอ้ย! มันส์ดี
บ้า!!!ไปแว้วววว ใครจะทำ ขำความคิด
เหลือบไปเห็น หนึ่งชีวิต ใกล้ดับสูญ
ต้นกล้วยใหญ่ ตัดผลไป ให้แร็กคูน (<=== ไม่ได้เกี่ยวอะไร แค่หาที่ลงกลอนไม่ได้)
ปลาพะยูน ก็มาไม ไม่เกี่ยวกัน (T_T)
กล้วยต้นนึง ตัดผลไป ดูไร้ค่า
ทิ้งให้เน่า เสียเวลา ดูน่าขัน
เลยมาคิด พิจารณา หาทางกัน
หยิบเอามัน ลองทำดู ไม่หมูเลย
นำมาซอย นำมาสับ นำมาปั่น
นำมาปั้น นำมาแต่ง มาวาดสี
ใส่ความรัก ใส่หัวใจ ในวิธี
ได้ตุ๊กตา สองตัวนี้ ดูดีงาม
น้องเป๋อเหวอ น้องป๋อหวอ พ่อเปิ้ลสร้าง
พ่อไม่อยู่ อย่างอ้างว้าง แล้วลูกจ๋า
อยู่อบอุ่น อยู่บ้านนี้ อยู่บ้านตุ๊กตา…
เป็นที่มา บ้านตุ๊กตา สวัสดีก้า… ชะเอิงเอยยยยย… จบ…(กลอนก็มั่วๆ ไปนะ 55+)

วิธีทำตุ๊กตาใยกล้วย

1. นำต้นกล้วยไปปั่น เพื่อทำเป็นกระดาษก่อน (เหมือนกับการทำกระดาษสา)
2. เสร็จแล้วก็นำมาผสมกาว ผสมสี เสร็จแล้วปั้นเป็นส่วนต่างๆ ของตุ๊กตา(เวลาปั้นจะมีวิธีการคล้ายกับงานประเภทเปเปอร์มาเช่)
3. สร้างสีสันด้วยสีอะคริลิก สีโปสเตอร์ หรือสีธรรมชาติ แต่งแต้มให้เป็นหน้าตาของเป๋อเหวอ กับป๋อหวอ
ขั้นตอนแต่งแต้มหน้าตาของตุ๊กตาใยกล้วย เป๋อเหวอ กับป๋อหวอ แสดงออกถึงอารมณ์ความถนัดของคนวาดคนนั้นๆ ขึ้นอยู่กับว่าจินตนาการแต่ละคน และสามารถสื่ออารมณ์คนที่ให้กับคนที่รับได้อีกด้วย ผลงานบางส่วนก็มาจากน้องๆที่อยู่ในพื้นที่มาช่วยกันทำ บุคลิกของตัวตุ๊กตาใยกล้วยจึงมีหลายแบบหลายอารมณ์ ลูกค้าที่ซื้อก็เป็นการสนับสนุนฝีมือน้องๆและด้านทุนการศึกษาไปในคราวเดียวกันอีกด้วย